२६ एप्रिल:
एकूण श्लोक: १४
संध्याकाळी ०५.३०
आतां खेळणें रंगपंचमी।
अतीततेच्या निराकारधामीं।
येथ श्रीसत्ता सार्वभौमी।
अंतर्विश्वांत तुरीयोत्तरीच्या ।। ।।१।।
येथल्या श्रियाळ गर्भागारीं।
चतुरंगस्नातांस खुलास वावरी।
येथ खुणविते श्याम-गोपुरी।
हळुवार वर्णस्मिते!।। ।।२।।
त्रिदळाचें हें पहिलें पान।
ॐकाराचें वा अकार-प्रकटन।
त्रिनेत्राचें आदिम उन्मीलन।
सूक्ष्मा ही अंतर्बीजश्रेणी ।। ।।३।।
संध्याकाळी ०५.४७
स्नात स्थूलांस येथ अभ्यवादन।
श्रीसूक्ष्मेचें सालंकृत आशीर्वचन।
व्यक्ताकारला ऊर्जस्वल उदान।
स्नातल्या स्वर्णदेहीं!।। ।।४।।
अणु, भेद, आणि कर्म।
पशु त्रयाचें अंत:स्वरूप सूक्ष्म।
सूक्ष्मा श्रेणींत त्यांचा सहज संयम।
मृत्युरेव अमृतत्त्वं तेषाम् ।। ।।५।।
संध्याकाळी ०५.५८
‘अणु’ म्हणजे घनवटलें अज्ञान।
संमीलित जेथ विक्षेप अन् आवरण।
महाशक्ति ही मूलोपादान।
स्थूल प्राकृतिक विश्वाचें ।। ।।६।।
संध्याकाळी ०६.०५
मल पर्वत हा अनंतसंचितांचा ।
ढिगार कीं निश्चेष्ट प्रेतांचा।
उकिरडा वा अकुशल कोशांचा।
अणु हा आदिम पशु ।। ।।७।। संध्याकाळी ०६.१०
संध्याकाळी ०६.१६
‘भेद’ हा द्वितीय महाबली।
अकुशलांची कोटिप्रसू महामाउली।
अभेदभानाची शबलित सावली।
बंधन हेतु भेदग्रह हा ।। ।।८।।
विवर्त, परिणाम, वा भ्रम।
भेद-प्रतीति तेथलें मूलवर्म।
व्यतिरेक बुद्धि हा सहजधर्म।
भेदग्रह भूमिस्थांचा ।। ।।९।।
संध्याकाळी ०६.३५
सहजमुक्ततेंत भेदग्रह अद्वैतले।
कुशला संस्कृतींत अंध:कार प्रभातले।
देहोSहं भाव स्वरूपावस्थेंत सनाथले।
पशुयज्ञ हा महासंस्कार! ।। ।।१०।।
‘कर्म’ हें तृतीय पशुभावन।
स्थलकालांचें जेथ संयुक्तावतरण।
संचितजन्य हेतांचें प्रत्यक्षनिष्पादन।
संसृतीचें कूर्मपृष्ठ! ।। ।।११।। संध्याकाळी ०६.४५
एकादश इंद्रियांत विभागलेला।
पशुत्रिमूर्ति हा सर्वत्र विराटलेला।
‘सूक्ष्मा’वस्थेंत विधानत: विनष्टलेला।
संहार येथ पुन:सृष्टिहेतु ।। ।।१२।।
संध्याकाळी ०७.००
सूक्ष्मा श्रेणी ही पशुहत्त्यांचें स्थंडिल।
येथल्या निष्कुहेंत जन्मे ‘श्रीसंवित्चंडोल’।
येथ प्रतिध्वाने निरवस्थेचा साखरबोल।
सुखडोल येथ स्वं स्वं स्वं चा! ।। ।।१३।।
येथल्या हत्त्येंत अमृतत्त्वें संदेहती।
कुस्करल्या पाकळयांत सहस्रार प्रस्फुटती।
भंगल्या राऊळांत आदिआदेश निनादती।
स्वस्तिश्रिये! सूक्ष्में! स्व -स्वस्ती! ।। ।।१४।।
संध्याकाळी ०७.१५