जन्मोजन्मी झाल्या तुझ्या माझ्या गांठी।
एक-मेकांसाठी फिरत सूं (जीव झुरती) ॥
हात हाती आहे कायमचा घेतला।
प्रवास चालला अखंड की ॥
संपेल हा कधी ? नाही का संपेना।
एकमेका विना जाणें नसे ॥
म्हणूनी ना मजला वाटतो कंटाळा।
सुखाचा सोहळा प्रवास हा ॥१४७॥
थराथरले अंग जेव्हा तुझा झाला स्पर्श।
उरले नाही भान वातावरणीं सांडे हर्ष ॥
जीविताचें तारूं नाचे आनंद सलिली।
सुख स्वप्ने सारीं सत्य सृष्टीमध्ये आली ॥१४८॥
नाहिं जा येणार आतां तुझ्याकडे।
बाळ हे बापुडे कालत्रयी ॥
गटी फू सदाची तुझी माझी झाली।
इच्छा न राहिली भेटण्याची ॥
येतां तुझ्याकडें ‘कां तूं येसि’ ऐसें।
विचारीसी कैसें मला सांग? ॥
नाहिंना पुन्हां तू ऐसे पृच्छणार।
सांग ना लवकर एकदांची ॥
थट्टा सुद्धा नको करूं भलतीच।
माझा ती जीवच घ्यावयाची ॥१४९॥
१-१२-५८