हळूंच ढकलू भोपळा त्यांच्या स्कंधीचा।
हळूंच मोकलू बंध त्यांच्या अहंमन्यतेचा।
हळूंच पोकळू शिलास्तंभ जड संस्कारांचा।
हळूवार प्रक्रिया ही ।। ।।३१।।
आमुची शास्त्रें पाणीदार।
आमुच्या क्रिया सोपस्कार।
अभावित आमुचा संकल्प व्यवहार।
सर्वथैव अप्रकट! ।। ।।३२।।
संज्ञानाच्या हिरवळीवरचे बालक।
रांगेजो हा श्री अवधूतांश महायात्रिक।
मृगशीर्षध्यानीं स्थिरलेला निनाद ‘अल्लख’।
विज्ञातंृनाथ ज्ञान रश्मि ।। ।।३३।।
संवित् - संहिता आणि विश्वसंस्थिती।
ययांची जी स्वभाव संगती।
त्या संगतिची शाब्दिकां अभिव्यक्ती।
‘संप्रदायार्थ’ प्रथमाविष्कृति! ।। ।।३४।।
संध्याकाळी ०७.५४
यत् किंचित् जेजे होऊनि गेले।
नवाविष्कार जे कीं होऊं घातले।
तयांचे श्रीवैभव अतिसीमलें।
संविद् विद्येचा क्रमोत्कर्ष ।। ।।३५।।
आजवरी जी व्यक्तलीं प्रतीकें।
मानवी कल्पनेंत बिंबलेली रुपकें।
व्यर्थवितील त्या संविद् विद्येची लेशकौतुकें ।
प्रारब्धला महाक्षण तो!।। ।।३६।।
संध्याकाळी ०८.०० ते ०८.१३
प्रथमोपक्रमाचे पंक्तिस्थ जीव।
नव निधीतील पहिली रत्नठेव।
संवित् संहितेचें राजस - राजीव।
स्फुरेल या ब्रह्ममांत्रिक देही! ।। ।।३७।।
‘स्वीकरू’ मम सख्य नमस्कृति।
शीर्षीकुरू संवित् संहिता विष्कृ ति।
गृहाण ही मांगल्य सर्व संपत्ती।
सर्वस्व दान समाचार ।। ।।३८।।