सुप्त मी असता हा, ’सुधामधुर’ श्वास

चुंबूनि गेलास, सख्या दूर

जागृतीची माझ्या, एवढी ही भीति

वागते का चित्ती, सख्या, सांग

छ्द्मनिद्रा माझी, असतेच नेहमी

फसवित्ये तुला मी, न तू मला

निराश युवका ते, तुझे प्रणयस्वप्न

न जावॊ भंगून, अजूनिही

आज देवाजीला, सांगून रात्री मी

तुला प्रेमधामी, बैसवीन

निराश होण्याची, भाक मी घेईन

शेकडो ही जन्म, तुझ्यासाठी