भावि कालामध्ये, आताच जाऊन

पूर्णतः पाहून, सत्य घ्यावे

धीर आता नुरे, संभ्रमी वागाया

स्वप्नात खेळाया, अज्ञतेने

गेली नांगरताना, पाळेमुळे तुटूनी

तृण या, न रानी, उरे मुळी

फाळ हातर्काचा, चालला कापीत

भावनांचा घात, असा घाला

नुरे जीवनकला, तर्क येता जवळी

जाई अंतकाळी, कुस्करोनॊ

मनामध्ये होते, भक्तीचे जे मूळ

तेथ तर्क खूळ, उगवले हे