अधीर औत्सुक्य, चित्ती धावे पळे
चिमुरडे कळवळे, निराशेने
गीताच्या गच्चीत, पाही जाऊनीया
अनंतता सया, आली की न
तुझे माझें स्वप्न, एकाच तेजाने।
सिंचिले जीवानें, तुझ्या माझ्या।।
तेंच तेज सांडे, स्मितागीतांतून।
हर्षखेदांतून, तुझ्या माझ्या ।।
खेदगीते माझी, तुझी हर्षस्मितें।
विश्व हे झेलिते, अनंतते।।